Katarzyna Jüngst

Mam na imię Kasia. Jestem niewysoką blondynką o niebieskich oczach. Urodziłam się w połowie ostatniego dziesięciolecia XX wieku. Lubię gotować, zmywać i czytać książki. Mieszkam w Łodzi. Może to brzmi nieprawdopodobnie, ale od kiedy pamiętam lubiłam opowiadać historie, a że jako kilkuletnie dziecko nie miałam możliwości przeżywać przygód, które nie były znane moim rodzicom, więc sama kreowałam historie, które mogły się przydarzyć, a później dzieliłam się z najbliższymi. Oprócz tworzenia historii, lubiłam rysować, malować, śpiewać, tańczyć oraz improwizować na instrumentach muzycznych (pianino, mandolina, cymbałki, „trójkąt”, tamburyno, etc.) Z czasem moje zapędy muzyczno-taneczne zniknęły, plastyczne przygasły, ale dzięki nabyciu umiejętności pisania i czytania pojawiły się pierwsze prace literackie. Pierwsza moja książka powstała, gdy miałam dziesięć lat. Była to powieść o rozbitku, który szuka drogi do domu. Szkołę podstawową kończyłam pisząc wiersze o miłości oraz o otaczającej przyrodzie. Przygoda z poezją trwała około trzech lat, po tym okresie powróciłam do prozy. W międzyczasie prowadziłam kilka blogów, niestety umarły śmiercią naturalną z powodu niestabilnego Internetu. W szkole średniej poszerzyłam swoją twórczość o kilka scenariuszy filmów krótkometrażowych. Również w liceum zdecydowałam się na współtworzenie gazetki szkolnej oraz prowadzenie bloga uczniowskiego. Nauczyciele widząc mój zapał do pracy zachęcali mnie do uczestnictwa w konkursach tematycznych. Dzięki temu, mogę się pochwalić wyróżnieniem w konkursie literackim organizowanym przez Fundację Kamila Maćkowiaka oraz wyróżnieniem w konkursie na mikrofikcję organizowanych przez redakcję czasopisma „Charaktery” (nagrodą jest publikacja tekstu w tabletowym wydaniu miesięcznika).